برخی قیمت ها در سایت به روزرسانی نشده اند ، برای استعلام قیمت ها لطفا تماس بگیرید.

نحوه دستور دادن به کارمندان با ۱۲ روش و نحوه تذکر دادن

نحوه دستور دادن به کارمندان

مدیریت یک تیم فقط به معنی تقسیم وظایف یا ارزیابی عملکرد نیست؛ هنر اصلی مدیر در نحوه انتقال خواسته‌ها و انتظارات نهفته است. یک دستور درست و دقیق می‌تواند انگیزه کارکنان را دوچندان کند، اما یک دستور مبهم یا همراه با لحن نامناسب، ممکن است حتی بهترین نیروها را دل‌سرد کند. از سوی دیگر، گاهی لازم است به کارمند تذکر داده شود؛ این مرحله اگر نادرست اجرا شود، می‌تواند روابط کاری را خدشه‌دار کند و بهره‌وری را کاهش دهد.

در این مقاله جامع، با ۱۲ روش علمی و کاربردی برای دستور دادن به کارمندان آشنا می‌شویم و سپس اصول صحیح و حرفه‌ای تذکر دادن را بررسی می‌کنیم؛ به‌گونه‌ای که ضمن حفظ احترام متقابل، اهداف سازمانی نیز به بهترین شکل محقق شود.

بخش اول: ۱۲ روش حرفه‌ای برای دستور دادن به کارمندان

۱. شفافیت در بیان دستور

دستور باید واضح، دقیق و بدون ابهام باشد. کارمند باید بداند دقیقاً چه کاری باید انجام دهد، چه زمانی و با چه معیاری.

  • نمونه بد: «سند پروژه را آماده کن.»
  • نمونه خوب: «لطفاً تا سه‌شنبه ظهر گزارش پیشرفت پروژه X را با فرمت PDF آماده و برای بخش مالی ارسال کن.»

۲. اولویت‌بندی کارها

گاهی کارمند چند وظیفه هم‌زمان دارد و نمی‌داند کدام مهم‌تر است. تعیین اولویت باعث جلوگیری از سردرگمی می‌شود.
جدول نمونه اولویت‌بندی:

وظیفه مهلت سطح اهمیت توضیحات
تکمیل گزارش فروش دوشنبه بالا ارسال برای مدیرعامل
پیگیری قرارداد تأمین‌کننده چهارشنبه متوسط تماس تلفنی و ارسال ایمیل
بروزرسانی فایل مشتریان جمعه پایین انجام در زمان آزاد

۳. استفاده از لحن مثبت و محترمانه

 دستور دادن به کارمندان

لحن دستوری خشن یا تحکم‌آمیز، مقاومت ایجاد می‌کند. به جای «باید این کار را همین حالا انجام بدهی»، از «لطفاً این کار را تا ساعت ۴ انجام بدهید» استفاده کنید.

۴. ارتباط دوطرفه و فرصت پرسش

پس از دادن دستور، فضایی برای سؤال یا ابهام‌زدایی ایجاد کنید. این کار باعث کاهش اشتباه و افزایش احساس مشارکت می‌شود.

۵. تطبیق دستور با توانمندی فرد

دستور باید متناسب با مهارت، تجربه و نقش کارمند باشد. سپردن کاری فراتر از توان باعث کاهش بهره‌وری و فرسودگی می‌شود.

۶. استفاده از روش SMART برای تعریف وظایف

SMART مخفف Specific (مشخص)، Measurable (قابل سنجش)، Achievable (دست‌یافتنی)، Relevant (مرتبط) و Time-bound (زمان‌بندی‌شده) است.

مثال:
«لطفاً تا پایان ماه، ۲۰ مشتری جدید برای محصول A جذب کنید، به‌طوری‌که حداقل ۵ قرارداد قطعی بسته شود.»

۷. تعیین زمان‌بندی دقیق

زمان‌بندی مبهم، باعث تعویق یا اولویت‌دادن به کارهای دیگر می‌شود. تاریخ و ساعت مشخص کنید و در صورت نیاز، نقاط کنترل میانی (Milestone) تعیین کنید.

۸. ارائه دلیل و هدف

وقتی کارمند بداند هدف از دستور چیست، انگیزه بیشتری پیدا می‌کند. به جای «این فرم را پر کن» بگویید «این فرم برای ثبت درخواست بودجه پروژه و جلوگیری از تأخیر الزامی است.»

۹. استفاده از ابزارهای مدیریت کار

کارمند

ابزارهایی مثل Trello، Asana یا Microsoft Planner باعث می‌شوند دستورها مستند، پیگیری‌شده و شفاف باقی بمانند.

۱۰. بازخورد مداوم در طول انجام کار

به جای صبر کردن تا پایان کار برای بررسی، بازخوردهای کوتاه و دوره‌ای بدهید تا اگر مسیر اشتباه است، سریع اصلاح شود.

۱۱. پرهیز از دستورهای پیاپی و متناقض

دستورهای متناقض یا تغییرات مکرر باعث سردرگمی و بی‌اعتمادی می‌شود. قبل از دستور دادن، مطمئن شوید که تصمیم نهایی گرفته شده است.

۱۲. تشویق پس از اجرای صحیح دستور

پس از اتمام موفقیت‌آمیز کار، بازخورد مثبت بدهید. این کار انگیزه کارمند را برای اجرای بهتر وظایف بعدی تقویت می‌کند.

بخش دوم: نحوه تذکر دادن به کارمندان

اهمیت تذکر حرفه‌ای

تذکر ابزاری برای اصلاح رفتار و بهبود عملکرد است، نه برای تنبیه یا تحقیر. هدف باید هدایت فرد به سمت عملکرد بهتر باشد.

اصول کلیدی تذکر دادن

اصل توضیح
خصوصی بودن تذکر را به‌طور خصوصی و دور از حضور دیگران بدهید.
تمرکز بر رفتار، نه شخصیت به جای «تو بی‌مسئولیت هستی» بگویید «در این پروژه مهلت مقرر رعایت نشد.»
بیان واقعیت با شواهد به‌جای اتهام‌زنی، مثال و داده ارائه کنید.
بیان پیامدها توضیح دهید که ادامه رفتار چه اثراتی بر تیم یا سازمان دارد.
پیشنهاد راه‌حل همراه با تذکر، مسیر بهبود را نشان دهید.
حفظ آرامش و کنترل احساسات حتی در شرایط عصبانیت، لحن خود را کنترل کنید.

روش گام‌به‌گام تذکر دادن

 دستور دادن به کارمندان

آماده‌سازی: پیش از جلسه، موارد را یادداشت و دلایل خود را روشن کنید.

شروع با نکات مثبت: ابتدا از نقاط قوت فرد یاد کنید تا فضای گفتگو سازنده شود.

بیان مسئله: به‌طور واضح و دقیق مشکل را توضیح دهید.

گوش دادن به توضیحات کارمند: ممکن است دلایل منطقی پشت رفتار وجود داشته باشد.

تعیین راه‌حل و توافق: راه‌حل را با مشارکت کارمند مشخص کنید.

پیگیری: در بازه زمانی مشخص، روند بهبود را بررسی کنید.

اشتباهات رایج در تذکر دادن

تذکر در جمع

استفاده از لحن تحقیرآمیز

کلی‌گویی به جای اشاره به مورد مشخص

تمرکز بر گذشته بدون ارائه راه‌حل برای آینده

ترکیب دستور و تذکر در مدیریت روزمره

گاهی دستور و تذکر به‌صورت ترکیبی لازم می‌شود؛ مثلاً وقتی کارمند کاری را ناقص انجام داده و نیاز به اصلاح فوری دارد. در این حالت:

ابتدا به‌طور محترمانه به نقص اشاره کنید.

سپس دستور اصلاح را به‌صورت دقیق و زمان‌بندی‌شده بدهید.

انواع تخلفات و اقدامات انضباطی پیشنهادی

نوع تخلف شدت اقدام اولیه اقدام ثانویه در صورت تکرار هدف نهایی از اقدام
تأخیر مکرر در ورود خفیف تذکر شفاهی + ثبت در پرونده اخطار کتبی + کسر از پاداش ایجاد نظم زمانی
عدم اجرای دستور کاری متوسط اخطار کتبی تعلیق موقت یا جریمه مالی اطمینان از پایبندی به مسئولیت
رفتار نامناسب با همکار یا مشتری متوسط اخطار رسمی + جلسه مشاوره انتقال به واحد دیگر یا تعلیق بهبود رفتار سازمانی
افشای اطلاعات محرمانه شدید تعلیق فوری + بررسی حقوقی فسخ قرارداد حفاظت از دارایی‌های سازمان
تخلف مالی یا سوءاستفاده از منابع بسیار شدید تعلیق و پیگیری قضایی خاتمه همکاری + شکایت رسمی حفظ امنیت مالی سازمان

نحوه تنبیه پرسنل به شکل حرفه‌ای و سازنده

 دستور دادن به کارمندان

تنبیه در محیط کاری مفهومی حساس و دو لبه است. اگر به‌درستی و با اصول انجام شود، می‌تواند به اصلاح رفتار و ارتقای عملکرد منجر شود؛ اما اگر بدون برنامه، هیجانی یا غیرمنصفانه باشد، ممکن است باعث بی‌اعتمادی، کاهش انگیزه و حتی ترک شغل توسط نیروهای ارزشمند شود. هدف از تنبیه نباید انتقام یا اعمال قدرت باشد، بلکه باید یک اقدام اصلاحی، منصفانه و متناسب با خطا باشد.

مراحل اصولی در تنبیه پرسنل

بررسی دقیق موضوع
پیش از هر اقدامی، صحت و سقم گزارش‌ها یا مشاهدات را بررسی کنید. شنیدن روایت کارمند و بررسی مستندات ضروری است تا از قضاوت عجولانه جلوگیری شود.

تناسب تنبیه با خطا
نوع و شدت تنبیه باید با نوع تخلف، سابقه فرد و تأثیر آن بر سازمان تناسب داشته باشد. یک اشتباه کوچک نباید با همان شدتی برخورد شود که تخلف عمدی و بزرگ.

رعایت عدالت و یکپارچگی
برخورد یکسان با موقعیت‌های مشابه باعث می‌شود کارکنان احساس بی‌عدالتی نکنند.

انتخاب شیوه تنبیه
بسته به شرایط، تنبیه می‌تواند به صورت تذکر شفاهی، اخطار کتبی، کسر پاداش، جابجایی موقت، تعلیق کوتاه‌مدت یا در نهایت خاتمه همکاری باشد.

ثبت مستندات
هرگونه اقدام تنبیهی باید مستند شده و در پرونده پرسنلی فرد ثبت شود تا در آینده برای ارزیابی یا اقدامات بعدی قابل استناد باشد.

تمرکز بر اصلاح، نه تخریب
پس از اجرای تنبیه، باید راهی برای بازگشت فرد به مسیر درست مشخص شود. همراهی و راهنمایی پس از تنبیه، تأثیرگذاری آن را چند برابر می‌کند.

نمونه نامه اخطار به پرسنل – تخلف دیرکرد مکرر

عنوان: اخطار کتبی شماره ۱ – تأخیر در ورود به محل کار

تاریخ: ۱۴۰۴/۰۶/۲۲
نام و نام خانوادگی: علی رضایی
سمت: کارشناس پشتیبانی

با سلام
طبق گزارش بخش منابع انسانی و ثبت ورود و خروج در سیستم حضور و غیاب، در طی ماه جاری تعداد ۵ مرتبه تأخیر در ورود به محل کار (بیش از ۲۰ دقیقه) از سوی جنابعالی ثبت شده است. این امر علاوه بر تأثیر منفی بر روند انجام وظایف، باعث اختلال در هماهنگی تیم و نارضایتی مشتریان شده است.

با توجه به مقررات داخلی شرکت، تکرار این موضوع می‌تواند منجر به کسر پاداش و اقدامات انضباطی شدیدتر گردد. انتظار می‌رود از این تاریخ، نسبت به رعایت دقیق ساعات کاری اقدام نمایید. این اخطار در پرونده پرسنلی شما ثبت خواهد شد.

با احترام
مدیر منابع انسانی

نمونه نامه اخطار به پرسنل – بی‌توجهی به دستور کاری

عنوان: اخطار کتبی شماره ۲ – عدم اجرای دستور کاری

تاریخ: ۱۴۰۴/۰۷/۱۰
نام و نام خانوادگی: مریم شفیعی
سمت: کارشناس فروش

با سلام
در تاریخ ۱۴۰۴/۰۷/۰۸، دستور مستقیم مدیر فروش مبنی بر تماس با مشتریان لیست پیوست و ارائه گزارش تا پایان همان روز صادر گردید. با وجود تأکید و اهمیت این موضوع برای انعقاد قرارداد، گزارش مذکور تا پایان موعد مقرر ارسال نشده است و پیگیری‌های بعدی نیز بدون نتیجه مانده است.

این رفتار مغایر با تعهدات شغلی و قوانین داخلی شرکت بوده و تکرار آن موجب برخورد انضباطی شدیدتر از جمله تعلیق موقت خواهد شد. انتظار می‌رود در آینده، دستورات کاری را در زمان تعیین‌شده اجرا و گزارش‌های مربوطه را بدون تأخیر ارائه نمایید.

با احترام
مدیرعامل

آمار و حقایق جالب درباره تنبیه و مدیریت رفتار پرسنل

 دستور دادن به کارمندان

بر اساس تحقیقات Harvard Business Review، مدیرانی که تنبیه را همراه با راهنمایی و فرصت جبران به کار می‌برند، تا ۴۷٪ احتمال بهبود عملکرد کارکنان را افزایش می‌دهند.

در یک نظرسنجی از Gallup، مشخص شد ۷۰٪ کارکنانی که حس بی‌عدالتی در تنبیه را تجربه کرده‌اند، ظرف یک سال سازمان را ترک کرده‌اند.

آمار SHRM (انجمن مدیریت منابع انسانی آمریکا) نشان می‌دهد که ۸۵٪ از شرکت‌ها، تذکر شفاهی را به عنوان اولین گام قبل از اقدامات شدیدتر ترجیح می‌دهند.

پژوهش‌های دانشگاه میشیگان حاکی از آن است که استفاده مکرر از تنبیه بدون تشویق متقابل، باعث کاهش ۲۵٪ی بهره‌وری در تیم می‌شود.

یک مطالعه داخلی در شرکت‌های ایرانی نشان داده که اجرای «مکالمه بازخورد» به جای صرفاً اخطار کتبی، در ۶۰٪ موارد مانع از تکرار خطا شده است.

نتیجه‌گیری

مدیریت اثربخش، به مهارت در دستور دادن روشن، محترمانه و هدفمند و نیز تذکر دادن سازنده وابسته است. با اجرای ۱۲ روش بیان‌شده، مدیران می‌توانند اطمینان یابند که کارکنان، وظایف را با درک کامل، انگیزه و بهره‌وری بالا انجام می‌دهند. از سوی دیگر، تذکر دادن به شیوه‌ای که هم احترام فرد حفظ شود و هم پیام اصلاحی منتقل گردد، روابط کاری را تقویت کرده و اعتماد متقابل را بالا می‌برد.

اگر امروز این اصول را در مدیریت خود پیاده کنید، نه تنها کیفیت کار تیم افزایش می‌یابد، بلکه فضایی شکل می‌گیرد که کارمندان با اشتیاق بیشتری دستورات را اجرا و پیشنهادهای سازنده ارائه می‌کنند. هنر مدیریت در ایجاد همین تعادل ظریف بین قاطعیت و احترام نهفته است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

منو اصلی